Onze vier kernwaarden zijn belangrijk voor ons, maar ook voor onze klanten. En daar pluk je dus direct de vruchten van.

Geen plekje achter de geraniums, maar volop aan het werk bij Diract. Ronald Karten is 72 jaar, maar is nog elke dag bezig voor ons bedrijf. Wat drijft hem? Wat leert hij van Diract en wat leren wij van hem? Vragen is het makkelijkst. In deze blog vertelt Ronald zijn verhaal.

Geen pensioen?

“Ik ben 72 jaar en werk als freelancer bij Diract. Ik begon bij Diract in 2012 en dat is geëvolueerd tot wat ik nu doe: ik leg de eerste contacten en verzorg de begeleiding van een prospect naar een klant. Binnen dat proces doe ik van alles en nog wat om op de radar te blijven en zo goed mogelijk te luisteren en eventuele problemen op te lossen. Dus eigenlijk gewoon sales, maar dan van een product dat voor de klant cruciaal is. Voor deze klanten is het magazijn vaak de core business. Elke verstoring in het magazijn kost geld.”

Wat drijft je om dit op je 72e nog te doen?

“Dat is heel simpel: het is ontzettend leuk om bij Diract te werken. Het is dus eerder omgekeerd: ik ben dankbaar voor iedere dag die ik hier aan het werk ben. Zeker, wat ik kan kunnen anderen ook. Verkopers genoeg op de wereld. Maar ik weet iets van logistiek en de uitdagingen die er liggen en de contacten binnen Diract zijn uitstekend. Ik heb vroeger mijn eigen bedrijven gehad en ik ken die uitdagingen. En wat is er leuker om nieuwe mensen te ontmoeten en problemen op te lossen? Als ik naderhand nog eens bij een klant terugkom, ben ik oprecht trots op wat Ceyenne teweeg heeft gebracht: een magazijn met rust en orde, strak georganiseerd en met enorme tijdwinsten.”

Dus gewoon een deel van de club?

“Afgelopen weekend hadden een bedrijfsuitje naar Zeeland en dan ga ik lekker mee. Natuurlijk wordt er zo’n weekend wat gedronken. Er zijn ook mensen die net 30 jaar zijn, een eerste huis hebben gekocht of jonge kinderen hebben. Ik vind het super om daar een onderdeel van te zijn. Zeker, ik ben een makkelijk mikpunt voor grapjes, maar die leg ik lachend naast me neer.”

En andersom: wat geef jij aan de jonge mensen van Diract?

“Rust. Ik heb in mijn werkzame leven geleerd dat niets doen soms de beste reactie is. Even afwachten, dan komt het wel goed. Klanten bellen echt wel terug. Het is soms een spel, dat moet je een beetje aanvoelen. We zijn redelijk getraind om goed te luisteren naar onze prospects en klanten en die te vertalen naar geld. Een eenvoudige rekensom kan wonderen doen. Contact onderhouden zonder dat je vervelend wordt, dat is wel eens lastig. Je moet je niet gek laten maken, dat is wat ik probeer over te brengen. Diract heeft een uitgekiend proces van een koude lead tot een klant. We werken met een goed CRM-systeem en als we dat goed gebruiken, scheelt dat veel tijd.”

Welke ambities heb je nog?

“Het zou leuk zijn als we nog eens een grote internationale klant binnenhalen. Dat vraagt ook nog wel iets van onze eigen organisatie, bijvoorbeeld een helpdesk die 24/7 open is. Maar dat soort dingen kun je alleen doorbreken door zo’n klant wél eens binnen te halen. Tegelijkertijd weten we heel goed wie voor ons goede klanten zijn op basis van gelijkwaardigheid.”

Kun je de snelle ontwikkelingen in de IT goed bijhouden?

“Ik ben erg gefocust op technologische ontwikkelingen en probeer zaken aan elkaar te koppelen. Bijvoorbeeld robotisering in onze eigen business. Ik denk dat ik de mogelijkheden van verschillende ontwikkelingen wel zie.”

De logische vraag: hoe lang ga je nog door?

“Zolang ze me bij Diract nog tolereren, haha. Maar de dag komt natuurlijk dat ze bij Diract denken dat ze me niet met goed fatsoen met een scootmobiel naar een klant kunnen laten gaan. Dat moment zal ik zelf ook wel voor zijn. Voorlopig ben ik lekker bezig en ik doe het met plezier. En als het voorbij is, dan kom ik nog eens een kop koffie drinken.”

Recent Comments

No comments to show.